Ingezonden stuk voor "Nieuwe Oogst", betreffende: Duurzamere melksector
Bij de vertering van proteïne komen stoffen vrij zoals CH4 (methaan), NH3 (ammoniak), H2S (zwavelwaterstof), N2O (lachgas) en NH2CONH2 (ureum) of dit nu dierlijke of plantaardige van oorsprong is.
Gisting van Stikstof houdende stoffen noemen we rotting, dit gebeurt d.m.v. aerobe, anaerobe bacteriën en schimmels, en dit is moeilijk te sturen. Vertering van proteïnen kent dezelfde problemen en kunnen door optimalisering beïnvloed worden. Belangrijk is het aanbieden van essentiële aminozuren die herkauwers niet zelf kunnen aanmaken: Lysine, Tryptofaan, Methionine, Threonine en Cysteïne. Hiervoor is men afhankelijk van Soya-proteïne en niet met kool- en raapzaadschroot (Landliebe producten van Campina) en al helemaal niet van Ureum eiwitbrok. Ook grassen kunnen essentiële aminozuren vormen, maar dan zal men de bemesting aan moeten passen en het organische stof gehalte van de bodem verhogen (koolstof). Hiermee is door een groep veehouders ongeveer twintig jaar ervaring mee opgebouwd met redelijk succes. Maar onze overheid heeft er geen interesse voor, vermoedelijk om het aandeel landbouwareaal in Nederland te minimaliseren ten voordele van "Nieuwe Natuur".
Wij melkveehouders gebruiken biologische processen, die van nature leiden tot vervuilende stoffen. Bij bemesting zal men moeten opletten dat de bodem optimaal blijft leven en er voldoende C, O2, H2, N2, S en P aanwezig is, om volwaardige proteïne te kunnen vormen en de koe zo min mogelijk te belasten met Ureum --> Ammoniak.
Ammoniak echter wordt door bacteriën gebruikt voor de aanmaak van ammoniumverbindingen welke opgenomen kunnen worden door plantenwortels en weinig last hebben van uitspoeling in tegenstelling tot salpeterzureverbindingen.
Ter bescherming van de tropische regenwouden van Latijns Amerika kunnen wij in de Europese land- en subtropische klimaatzone ook Soya telen. (als Monsanto etc. zaad willen leveren en Cargrill Soyaolie en Soyaschroot er van wil maken).
Tot slot: Ons landje kan van nature maar voor een paar miljoen mensen eten voortbrengen (Lucas Reijnders, de Volkskrant 14-07-07).
Er zal voedsel geproduceerd moeten worden voor 16 miljoen medelanders en vele mede Europeanen (die bij de vertering van proteïne ook alle vervuilende stoffen uitstoten). Het vreemde is dat bomen rond rundveestallen "last" hebben van korstmossen, welke absoluut niet tegen Ammoniak kunnen, vanwege een te hoge pH (onderzoek 1998 IKC-Natuurbeheer/LNV).
Na het minimaliseren van Stikstof zal men beginnen met minimaliseren van Fosfor wat zal leiden tot storingen in de vorming van Adenosinefosfaat met als gevolg, de dieren krijgen geen energie meer op celniveau en ze kunnen dan niet meer optimaal produceren. We kunnen ook onze dieren geen proteïne meer geven, geen uitstoot van Ammoniak, ze gaan dood, probleem opgelost!
Assendelft, I.J.Haartman & J.N.C.M.van der Laan
Overname met bronvermelding toegestaan©